To nie jest film fascynujący. Został zrealizowany bez przekonania, bez pasji. Jest niewyraźny, mdły, statyczny. Ewidentnie czegoś tu brakuje, aby móc powiedzieć, że jest to film wartościowy. Nie można mu odmówić wizualnego przepychu. Jest nawet odrobinę pikantny tam gdzie jest to konieczne. Reżyser zdołał pewne elementy fabuły pokazać z niemałą maestrią, ale te kilka niezłych fragmentów nie ratuje całej produkcji. Intryga czyli kryminalna łamigłówka, opiera się na starym schemacie typu: każdy znał każdego i mógł dopuścić się morderstwa. Powstał nudny, kostiumowy kryminał o księżnej, jej adoratorach i dworskich spiskach. Bo nie jest to obraz opowiadający o sztuce. Tej mało, a na dodatek Goya w nieciekawym ujęciu.

I właśnie tak się zastanawiam, co by było, gdyby cała koncepcja tego obrazu uległa znaczącej zmianie. Mógł przecież Luna nakręcić opowieść o Goi i jego pięknej muzie, Pepicie (jak zwykle olśniewająca Cruz)! Powstałby film o pięknie kobiecego ciała i pięknie sztuki, fuzji trwającej od wieków. Film o ciągłym poszukiwaniu inspiracji przez artystę. Film o potędze kobiecego ciała, które staje się arcydziełem namalowanym na płótnie przez wielkiego malarza. No nic. Luna wybrał inną opcję. Ok, ale dlaczego opowiedział swoją historię tak niemrawo?


PS Czy Wam przeszkadzałyby brudne stopy Penelopy?